25 Şubat 2012 Cumartesi

Uyku

Hemen hemen her anne bebek blogunda uyku, uyku egitimi, konulu yazi vardir. Ee ben eksik kalir miyim, tabi ki hayir. İste size, hamileyken uzerinde cok da kafa yormadigim, daha dogrusu bu kadar buyuk bir mevzu olacagimi tahmin etmedigim bir konu daha... Tabi ki okumustum belli basli yazilari, bloglari, ferber, tracy hogg vs az cok fikrim vardi ama basina gelince bu uyku sorunsali okuduklarim falan hikaye. Bizim oglusun uykusu hayatimizin resmen odak noktasi, o uyursa ben uykusuz da olsam dinleniyorum resmen... O uydugunda, evde olaganustu hal oluyor, psikopat gibi telefonlar sessizde, tum kapilar kapali, parmak ucunda yurunuyor, ayiptir soylemesi sifon cekmeye korkar olduk. Simdi herkesin aaa siz sessizlige alistirmissiniz dedigini duyar gibiyim. Ee valla sekerim, sizin bebek de boyle saatlerce uyumayan bir bebekse, ister istemez uyudugu an herseyi durduruyorsunuz. Taa ki gaz sancisiyla uyanana dek...sonra artik, kucakta pispis mi olur, aspirator yaninda yurumek mi olur, emzirmek mi olur tekrar uyutma girisimleri. Bizim son durumumuz uyku ile ilgili olarak, gunduzleri kisa kisa 3-4 uyku, ana kucaginda, bugun itibariyle dun aldigimiz mamaroo da (kendi kendine anne baba hareketleriyle sallanan bebek uyku koltugu diye geciyor), bebegime turkuler cdsi ve uyku arkadasi esliginde... Geceleri ise, banyo, masaj, pijamalar ve emerek uykuya gecis, artik ne kadar surelik bir uyku olur Allah biliyor onu. Gecede en iyi ihtimalle, 3-4kez emmek icin kalkis, cogunluk, ilave olarak 1-2 kez daha gaz sancisiyla uyanis, sicak masajla gaz cikartma... Simdi, uyku egitimi olayini bilen annelerin vah vah dedigini biliyorum, cunku bebegim prop olayini abartmis durumda, gunduzleri sallanma, gece ise emerek uykuya gecis sebebiyle. Ben de isterdim, bebem yatagina koydum mu uyusun, kesintisiz sabaha kadar ama en bastan olmadi iste, kolik, gaz derken kucakta uyuma, sallanma, emerek uyuma kendiliginden geldi, vazgecilmezdi o anki sartlarda, ki hala oyle gaz bitmediginden. Dolayisiyla uyku egitimi mevzusu simdilik birkac adim uzakta bize, su gaz, reflu bi gitsin bitsin, kendi yatagina gecsin Demir pasa, insallah annesi ve babasi kendini hazir hissedecek ve baslayacak uyku egitimine, zira ben su an psikolojik olarak hazir degilim henuz, hala uyusun da nasil uyursa uyusun modundayim. Gelismelerden haberdar edecegim, bol uykulu gunler ve geceler hepimizin olsun...

20 Şubat 2012 Pazartesi

Dostluklar uzerine birkac soz

Son gunlerde iyiden iyiye aklima takilan, beni biraz uzen bir konu var... Arkadasliklar...etrafima bakiyorum, eski arkadaslarimdan, dostlarimdan o kadar az kisi kalmis ki, kimse artik birbirini aramiyor sormuyor. Herkes ya yurtdisinda, İstanbul'daysa da malum is, guc vs. Boyle olmamali oysa ki. Durup dusunmeli insan gecmisteki paylasimlari, zaman gectikce gorusmeden konusacak konular azalsa bile-ki gercek dostluklarda olmaz bu, gecmise dair ozlemleri hissedince en azindan bi alo diyebilmeli. Ama yok, varsa yoksa facebook, sms, vs... Evlilikler, dogumlar oluyor, gelmeyi birak da bekledigin arkadaslarindan telefon bile alamiyorsun bazen. Ne kotu, ne aci...Ben mi bir yerlerde hata yaptim, bunu da dusunuyorum, olabilir, yapmis da olabilrim, ya da yukarda bahsettigim sosyal medyayi ben de bazen telefon yerine kullaniyor olabilirim, ama en azindan dugundu, dernekti, bebekti durumlarinda telefon etmeye calisirim, gidemiyorsam. Velhasil ozluyorum eski arkadasliklari, her derdimizi bicir bicir paylasip unuttugumuz, ufak tefek seylere kahkahalarla guldugumuz gunleri. Ee yapacak birsey var mi, kendi adima pek yok acikcasi, yapacaklarimi yaptim, bekleme modundayim...gunluk telas, ic guc kosturmaca, bebis, ve tabi eski, yeni vefali dostlarla hayat olanca hiziyla akip gitmeye devam edecek...

14 Şubat 2012 Salı

Taze babaya...

Blogu actigimdan beri aklimda bu yaziyi yazmak, ama nedense layikiyle yazamamaktan cekindigimden tam sekillendirememistim kafamda... En son kafamda bu yazi varken esime sordum, baba olmak nasil bir duygu diye, anne olmak nasil bi duygu anlatabilir misin dedi, yok anlatamam dedim, nasil anlatilir ki...bir can, seninle, sende buyuyor dokuz ay, dunyaya geliyor, seninle, senden gelen sutle buyumeye devam ediyor, su dunyada tek bildigi koku seninki, tek guven duydugu yer senin gogsun, kollarin... Baba olmak da bambaska birsey olsa gerek...baba demek rol model, sonsuz guven duygusu, hayranlik demek...evimizdeki taze baba simdiden Demir'e bu duygulari en guzel sekilde yasatacaginin ipuclarini veriyor. Canim benim, hamileligimde de, Demir dogdugundan bu yana da hep yanimdasin, herseyle ilgili, yardimcisin. Geceleri en az benim kadar uykusuzsun. Bir yandan da benim moralimi yuksek tutma gayretindesin uykusuz ve sancili gecelerin sabahinda. Biliyorum zaten olmasi gereken bu, bizim bebegimiz, beraber buyutecegiz... Ama yine de, tesekkurler sabrina, sevgine, iyi ki senleyim, iyi ki kocaman bir aile olduk...

Gamze icin...

Bir anne Gamze, bir ciglik atti, hepimiz duyduk, duygulandik, yazilarini zor bitirdik... Simdi twitter (#gamzeicin1tupkan),nurturia ve facebook calkalaniyor, Gamze'ye ilik bulunsun, sifa olsun, ogluna sarilsin diye. Annelik ne yuce bir duygudur, anneler birbirini nasil anlar ve nasil kollar gururla, umutla izliyorum. Her nurturia ya girisimde canla basla destek olan arkadaslarimi, her twitter a girisimde duyarliligini gosteren unlulerimizi goruyorum. Ne iyi yaptin Gamze o ilk yaziyi yazmakla, senin cigligin buyudu, tum sifa dileyenlerin cigligi oldu. Sen hic aglama Gamze, anneler aglamasin, bebekler annelerinden ayrilmasin... Bunca dua, bunca destek, icini ferah tut, hersey yoluna girecek, dualarimiz seninle... Gamzeye organize bir sekilde destek olunmasi gerekli, ilik donoru olmak icin tum detaylar Gamze icin acilan blogda. www.gamzeakbas.blogspot.com

10 Şubat 2012 Cuma

Sutun mu yetmiyor, yoksa sulu mu, mama verelim...

Emzirmek ile ilgili pek az sey biliyormusum hamileligimde...Gerci Demir dogdugunda guclu bir emme refleksi ile memeye yapisti, cok zorlanmadik ikimizde hastanede. Her yenidogan gibi memede uyuyakaldi, cenesine dokunarak emmesini sagladim hep. Hastaneden sonra evdeki ilk gunler cok zordu, zira Demir sutleri yeterince cekemediginden sut kanallari tikanmis, memeler tas olmus, atesim cikmisti, acil hastane tipi pompa alip sagmaya basladik. Akabinde Demir'in bitmek bilmeyen aglamalari ile beraber etraftan sut yetmiyor mu acaba, cocuk ac kaliyor olmasin, ya da sutun var da sulu mu, doyurmuyor mu yorumlari hiz kazandi.
Zaten lohusa olan, sebepsiz yere aglamaya son haddinde meyilli anne kisileri icin bu yorumlar oyle can acitici, uzucu oluyo ki. Zira, o esnada annenin tek bir hedefi var, bebegini sutuyle yeterince besleyebilmek, mamayi aklina dahi getirmemek. Ama buyukleri de suclamiyorum, onlar da iyi niyetle cozum bulmaya calisiyorlar...
Yine de, bence yapmamali bunu buyukler, ve yeni anneler uzulmemeli, inadina emzirmeye odaklanmali ki o muhtesem sevgi bagi guclensin bebekle anne arasinda, o bag ki hic kimse yarisamaz, erisemez kutsalligina...
Bizim durumumuza gelince bebisin ilk dogdugundaki aglamalarinin acliktan olmadigi, kolik oldugu, tam bir gazman oldugu ortaya cikti ve fakat ben de surekli bir acaba ac mi kaliyor fobisi olustu ilk gunlerden kalan, hala agladiginda acabalar beynimde...Kilo alimi, cisi, kakasi normal olsa da...
Halen sadece anne sutuyle besleniyor pasa, ama bu ay kilo alimimiz biraz az, alerjinin etkisi de olabilir, reflu ve gazdan dolayi verimli ememesinin de...Sali gunlu gastro kontrolumuzde mama karari alirsak, inek sutu proteini icermeyen ozel mamalardan baslamak zorunda kalacagiz. Hayirlisi...

8 Şubat 2012 Çarşamba

Prima

Prima bebek bezini bilmeyen yoktur herhalde. Piyasada en bilinen, hangi anneye sorsaniz en azindan denemis oldugu bir marka. Ben de guvenerek kullanmaya basladim primayi, ama bir yandan da molfix ve huggies de deniyor, aslinda birbirinden farkli olmadigini goruyordum. Yine de bebegime en iyisi olsun diye (sanki en pahali her zaman en iyiymis gibi) Prima Premium Care ile devam karari almistim. Ta ki Demir'in bezlerinden yogun kimyasal bir koku geldigini kesfedene kadar. Aseton mu desem, plastik mi desem, oyle bir koku ki bebisimin kiyafetlerine kadar sinmis, hele de cisle birlesince babasiyla beni panikleten, nerdeyse doktorumuzu aratacak denli bir koku olusmus. Tabi cissiz bezi koklamak akla gelince anladik ki koku bezle alakali, cisle degil. Hele de acilmamis paketi acinca durum iyice netlesti. Olamazdi boyle birsey, hemen cope gidecekti bu bezler. Ama once musteri hizmetlerini aradim, sikayetimi bildirdim, silahlarimi kusanmistim, itiraz ederlerse carlamak icin. Hevesim simdilik kursagimda kalmisti, karsimda cok kibar, beni dinleyip herseyi not alan birisi vardi. Elinizdeki bezlerden ornek alalim dedi, bir de telafi gonderecegim dedi. Tamam dedim, esim numuneleri size birakir, ayni binada calisiyor nasilsa.
Bezler musteri hizmetlerine birakilinca karsilasilan tutum yukarda anlattigimin tam zitti, efendim neymis paketi alirken koklamaliymisiz, bebeklerin cisi kokarmis, beklentimiz neymis??? Ertesi gun, daha once telefonda gorustugum kisi aradi, biz bezleri kokladik kokmuyor demez mi? Iki gun once kursakta kalan heves, tatmin olmus, gerekli sekilde carlanmisti:)
Bu sacma yaklasimlariyla beni primadan tamamen sogutup bir huggies musterisi yaptilar, bana da bu olayi herkese, heryerde anlatmak dustu...

Bakim mevzulari...

Evde pijamalar ve yagli saclarla gecen 2,5-3 ayin ardindan saclarim iyiden iyiye dokulmeye, cildim normalde karma-yagli olmasina ragmen kuruluktan egzamalarla hasir nesir olmaya baslayinca, kendime ceki duzen vermeye karar verdim. Evet zor geciyordu gunler ve ozellikle geceler, ama Allah'a cok sukur saglikli bebegim ve buyuyor her gun adim adim. Annesi de artik kendine gelmeli, hele de ise baslamaya yakin... Henuz kilolar yerli yerinde ama en azindan saclar kesildi, canlandi, hala dokulmeye devam, ozellikle de zorunlu diyet sonrasi artti dokulmeler. Disardan kalsiyum takviyesi sart bu diyette, yalniz dikkat edin calcium sandoz alinmamali zira icinde alerjen olabilecek laktoz ve portakal aromasi var, bu sebeple solgar kalsiyum kullaniyorum. Cilt de toplarliyor kendini, kozmetik degil dermotolojik urunler tavsiye ederim hamile ve lohusa kardeslere, bioderma mukemmel, fiyatlar ucuk degil, cildi cok sahane nemlendiriyor. İlerleyen gunler icin is hayatina donme sureciyle beraber kendime bakma calismalarim da hizlanacak kismetse, ilk asamalar; saclari boyatma, verilememis kilolar sonucu dolaptaki kiyafetler giyilemediginden bir alisveris seansi...

Diyet

El kadar bebekte de besin alerjisi mi olurmus, yoksa sen bebege inek sutu, yumurta falan mi veriyorsun??? Yok artik daha da neler, bebeklerdeki alerji anne sutunden gecen proteinlere karsi oluyor. Bizim durumumuz cok ciddi degil sukur olsun, bitmeyen gaz sancilarimiz sonucu doktorumuzun suphelenmesiyle ortaya cikti Demirin alerjisi, tabi ben de reflu belirtileri goruyordum ayni esnada. Megerse alerji refluye de neden olurmus, ayrica karin agrisi yaparmis. Cozum anne kisisinde...kati bir diyet uygulamak gerekiyor, ilk etapta alerjen olabilecek tum gidalara elveda, sut ve urunleri, dana eti, findik, fistik, portakal ve ailesi, visne, cilek, frambuaz, susam ve tahin... Ee bir de gaz yapiyor diye yemedigim lahana, karnabahar, brokoli, ve baklagilleri dusunursek geriye kalan tavuk, balik ve sebzelerle degisik kombinasyonlar uretme gayretindeyiz... Sabah kahvaltilari ekmek, zeytin ve baldan ibaret. Dert ortagim, can arkadasim, morkoyun http://www.morkoyun.blogspot.com/ sayesinde yulaf ve pirinc sutu kahvaltisina basladim, pek de hosuma gitti dogrusu. Velhasil, zor ama minnosa hersey deger diyerek alistigim yeni bir yeme icme duzenindeyim. Hala vermem gereken on kilocuga faydasi olur mu bilmem ama bebisimin gazlari bitsin o bana yeter. Her seferinde Demir'e soyledigimiz gibi ciksin pis gazlar:)

7 Şubat 2012 Salı

3. ay fotolarindan...



Gunler geciyor...

Gunler hizla geciyor...subat ortasi oldu bile, bebegim 4 aylik artik. mart basi ise donus vakti, hem istiyor hem istemiyorum. Sabah erken cikip aksam gec gelecegimi dusundukce, icim daraliyor, bebegimi ne kadar az gorebilecegim, tum guzel anlarini kaciracagim. Bir yandan da insan icine karismak, aktif is hayatina donmek fikri cok hosuma gidiyor. Kendimi rahatlatmaya calisiyorum, bebegim icin calisacagim, onun gelecegi icin diye...gercekten de oyle, malum gunumuz sartlari, calisayim ki Demirime guzel bir gelecek saglayabilelim. Artik hersey onun icin, ben ve baban sana herseyin en iyisini vermek icin yasayacagiz canim oglum...

2 Şubat 2012 Perşembe

llk aylarda yasadiklarimizin kisa bir ozeti..

Cok zordu, hala da zorluklar devam ediyor... Ilk 2 ay surekli, 7/24 agladi Demir, acemilik, panik, endise, gerginlik hepsini yasadik.. Ben ki lohusalik depresyonu da neymis canim derken, ozellikle ilk gunler hep agladim sebepsiz yere, sonraki aglamalarimin nedeni ise Demir'in surekli aglamalari ve benim caresizligimdi.
Bizimki klasik kolik tanimlarina uymuyordu, cunku haftada 3 gun aksam saatlerinde degil, her gun her saatti. Bazen fon makinasi, bazen elektrik supurgesi ama en cok aspirator kullandik, 4 aylik olucaz hala geceleri aspiratorle yasiyoruz.
Gazli bebek Demir, ama oyle boyle gazli degil, cikan seslere inanamiyoruz o kucucuk bedenden. Bunca aydir denemedigimiz gaz ilaci kalmadi, rezene, anason, vs. hicbiri kar etmedi. Sanci tuttugunda biraz masaj ve sicak havlu, gazlari cikarabilmesine yardimci olursak sansliyiz.
Tabi boyle gazli olunca uykusuz bir bebek Demir, sancidan kivranmaktan uyku uyuyamiyor. Tibbin aciz kaldigi bir durum bu, tum mevcut ilaclar arti dogal yontemler denendi, iih olmuyor gazlar tam gaz devam.
Ustune bir de inek sutu alerjisi ve buna bagli reflu eklendi. Ben ciddi bir diyetteyim, alerjen olabilecek hicbir gidayi almiyorum bunyeye. Reflu icin de ilac kullaniyoruz.Ilk gunler duzelme oldu sandik, saka yapiyormus bizimkisi, zira gece 9 saat uyudu kesintisiz ama bir kere oldu bu, sonra eski tas eski hamam...
Tabi cok uzuluyorum, moralim bozuluyor, zaman zaman sinirleniyorum ama sabretmek tek altin kural bunu anladim.
Onceligim Demir'in fizyolojik sorunlarinin biran once cozumlenmesi, yani gaz, reflu ve alerjinin bitmesi. Akabinde uyku sorunumuz devam ederse, uyku egitimi vermeyi planliyoruz. Henuz yonteme karar vermedim ama aglatmayi, yani Ferber metodunu son secenek olarak dusunurum.
Simdi bebisim kisa uykularindan birinde, ana kucaginda, surekli mikir mikir dolayisiyla surekli sallanmak istiyor, ee bu gorev de benim tabi:)

1 Şubat 2012 Çarşamba

Dogum fotograflarimiz

Cok uzun zaman arastirdim, iyi, dogru bir dogum fotografcisi bulmak icin, nedense Alev Hanimin websitesini gorur gormez kanim kaynadi, hemen e-mail attim, aninda donus yapti. Demir'in ilk fotograflarini Alev ablasi cekecekti karar vermistim. O kadar memnun kaldim ki anlatamam. Alev Hanimin sicakligi, samimiyeti dogumumu daha da renklendirdi, ustelik ozellikle Van icin topladigi yardimlar vesilesiyle sosyal sorumluluk bilinci yuksek, yardimsever, merhametli bir yurek tanimis oldum.


Darisi ikinci cocuga diyemiyorum simdilik:) ama insallah Demir'in ilk dogumgunu fotograflarini da Alev ablasi ceksin.
Yukarda bazi fotograflarimiz var o harika gunden, asagida da linkini gorebilirsiniz:
http://www.dogumfotosu.com/

bebegim merhaba...

gunlerden 4 subat 2011, Demir'in varligindan haberdar oluyoruz... Sonrasi ne kadar da hizli gecmis. Oldukca kolay ve keyifli bir hamilelik sureci (fazla kilolar haric), ardindan 3 ekim 2011 saat 15:33de mukemmel bir hastanede rahat bir dogumla bebegimi saglikla kucagima almak...daha ne isterim ki..
hem anne hem baba tarafinin ilk torunu, gozbebegi Demir... Annesinin, babasinin bir tanesi, kuzucugu iyi ki geldin dunyamiza, hosgeldin, saglikla, huzurla buyu...