Taze babaya...

Blogu actigimdan beri aklimda bu yaziyi yazmak, ama nedense layikiyle yazamamaktan cekindigimden tam sekillendirememistim kafamda... En son kafamda bu yazi varken esime sordum, baba olmak nasil bir duygu diye, anne olmak nasil bi duygu anlatabilir misin dedi, yok anlatamam dedim, nasil anlatilir ki...bir can, seninle, sende buyuyor dokuz ay, dunyaya geliyor, seninle, senden gelen sutle buyumeye devam ediyor, su dunyada tek bildigi koku seninki, tek guven duydugu yer senin gogsun, kollarin... Baba olmak da bambaska birsey olsa gerek...baba demek rol model, sonsuz guven duygusu, hayranlik demek...evimizdeki taze baba simdiden Demir'e bu duygulari en guzel sekilde yasatacaginin ipuclarini veriyor. Canim benim, hamileligimde de, Demir dogdugundan bu yana da hep yanimdasin, herseyle ilgili, yardimcisin. Geceleri en az benim kadar uykusuzsun. Bir yandan da benim moralimi yuksek tutma gayretindesin uykusuz ve sancili gecelerin sabahinda. Biliyorum zaten olmasi gereken bu, bizim bebegimiz, beraber buyutecegiz... Ama yine de, tesekkurler sabrina, sevgine, iyi ki senleyim, iyi ki kocaman bir aile olduk...